مقدمه:
قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان، برگرفته از تصریحات آیات قرآن کریم و روایات معتبر شیعه از اهل بیت طاهرین (علیهم‌السلام) است. این روایات، از منابع معتبر حدیث شیعه، برگرفته شده است. یکی از این منابع، عبارت است از:
المزار
این کتاب، نوشته‌ی شیخ مفید، ابو عبد الله محمد بن محمد بن نعمان عکبری بغدادی (۳۳۶ ـ ۴۱۳ هجری) است. مؤلف کتاب از چهرههای برجسته‌ی فقهای شیعه در نیمه‌ی دوم قرن چهارم هجری است. شیخ مفید در «کتاب المزار» مجموعه روایاتی در باره‌ی زیارت پیامبر و ائمه (علیهم‌السلام) را جمعآوری نموده است.
این کتاب از معتبرترین منابع کتاب‌های زیارتی و دعا به شمار میآید و علما و دانشمندان بزرگ شیعه نیز بر آن اعتماد و استناد نمودهاند. شیخ مفید «کتاب المزار» را به سبک کتاب‌های روایی به نگارش درآورده است، یعنی قبل از هر روایت، سند آن را آورده و سپس از امام معصوم (علیه‌السلام) روایت را نقل میکند. با توجه به این که قبل از «کتاب المزار» کتاب معتبر دیگری مستقلاً در باره‌ی شیوه‌ی زیارت استادان منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام) نگاشته نشده، این کتاب بسیار قابل توجه و ارزشمند میباشد.
**********
برخی بزرگان از این کتاب به عنوان منبع استفاده کرده‌اند، مانند:
۱ ـ شیخ الطائفه، ابو جعفر محمد بن حسن طوسی، یکی از برجستهترین شاگردان شیخ مفید که در کتاب «تهذیب الأحکام» بخشهای گستردهای از این کتاب را نقل کرده است.
۲ ـ سید غیاث الدین عبد الکریم بن طاووس در کتاب ارزشمند خود «فَرحهُ الغَری»
۳ ـ شیخ تقی الدین ابراهیم بن علی بن حسن عاملی کفعمی در کتاب‌های «البلدُ الأمین» و «المِصباح».