[۱۲۲] سند: قال الصادق (علیه‌السلام) فی تفسیر قوله تعالی «وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً»۱: «یطَهِّرُهُمْ مِنْ کلِّ شَیءٍ سِوَی اللهِ إِذْ لَا طَاهِرَ مِنْ تَدَنُّسٍ بِشَیءٍ مِنَ الأَکوَانِ إِلَّا اللهُ»۲
ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) در تفسیر این آیه که می‌فرماید: «پروردگارشان به آنان نوشیدنی پاک کننده می‌نوشاند» فرمودند: «[نوشیدن آن نوشیدنی] آنان را از هر چیزی جز خدا، پاک [و خالص] می‌گرداند؛ زیرا جز خدا هیچ موجودی نیست که از آلودگی به چیزی از طبایع، پاک [و پاک کننده] باشد»
********************
[۱۲۳] سند: مِنْ وَصِیهِ رَسُولِ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) لِأَبِی ذَرٍّ الغِفَارِی: «یا أَبَا ذَرٍّ لَوْ أَنَّ امْرَأَهً مِنْ نِسَاءِ أَهْلِ الجَنَّهِ اطَّلَعَتْ مِنْ سَمَاءِ الدُّنْیا فِی لَیلَهٍ ظَلْمَاءَ لَأَضَاءَتْ لَهَا الأَرْضُ أَفْضَلَ مِمَّا یضِیئُهَا القَمَرُ لَیلَهَ البَدْرِ وَ لَوَجَدَ رِیحَ نَشْرِهَا جَمِیعُ أَهْلِ الأَرْضِ وَ لَوْ أَنَّ ثَوْباً مِنْ ثِیابِ أَهْلِ الجَنَّهِ نُشِرَ الیوْمَ فِی الدُّنْیا لَصَعِقَ مَنْ ینْظُرُ إِلَیهِ وَ مَا حَمَلَتْهُ أَبْصَارُهُم»۳
ترجمه: در یکی از فرازهای وصیت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): به جناب ابوذر غفاری آمده است: «ای ابوذر، اگر زنی از زنان بهشتی در شب تاریک در آسمان دنیا طلوع کند، زمین را روشن می‌سازد بیشتر از آن مقدار که ماه شب چهارده، روشن می‌سازد و بوی [دلفریب] او را همه‌ی ساکنان زمین احساس می‌کنند و اگر جامه‌ای از جامه‌های بهشتیان در دنیا باز شود، کسانی که آن را ببیننـد، از هوش می‌رونـد و چشمانشـان، دیـدن آن را تحمّـل نمـی‌کند».
********************
[۱۲۴] سند: قال الصادق (علیه‌السلام): «إنّ المؤمِنَ لَیتَنَعَّمُ بِتَسبِیحِ الحُلی عَلیه فی الجَنّهِ، فی کـلِّ مَفصَلٍ مِن المؤمِنِ فی الجَنهِ ثَلاثَهُ أساوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ فِضَّهٍ و لُؤلُؤٍ»۴.
ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «مؤمن در بهشت، از زیورهای تسبیحگو برخوردار است. در هر بندی از [بدن] مؤمن در بهشت، سه دستبند طلا و نقره و مروارید قرار دارد»
********************
[۱۲۵] سند: قَالَ رَسولُ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): «و الّذِی أنزَلَ الکتابَ عَلی مُحمّدٍ، إنّ أهلَ الجَنّهِ لَیزدادُون جَمالاً وَ حُسناً کما یزدادُونَ فی الدُّنیا قَباحهً و هَرَماً»۵
ترجمه: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): فرمودند: «سوگند به آن [خدایی] که کتاب [مقدس قرآن] را بر محمد فرو فرستاد، اهل بهشت، پیوسته بر نیکی و زیبایی‌شان افزوده می‌شود، همچنان که در دنیا، پیوسته زشت‌تر و پیرتر می‌شوند»
********************
۱. سوره‌ی انسان، آیه‌ی ۲۱.
۲. بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد ۸، صفحه‌ی ۱۱۳.
۳. امالی، شیخ طوسی، صفحه‌ی ۵۳۳؛ مکارم الاخلاق، طبرسی، جلد ۲، صفحه‌ی ۳۷۱؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد ۷۴، صفحه‌ی ۸۴.
۴. ربیع الابرار، جلد ۴، صفحه‌ی ۲۶؛ احقاق الحق، جلد ۱۲، صفحه‌ی ۲۷۳.
۵. روضه الواعظین، فتال نیشابوری، جلد ۵۵۶؛ المصنف لابن ابی شیبه، جلد ۸، صفحه‌ی ۷۵.